Mijn avontuur van nare val tot herstel met nieuwe ervaringen/inzichten

9 oktober 2024 | 3 minuten leestijd

De val en diagnose in Polen

Tijdens mijn zomervakantie in Polen maakte ik een ongelukkige val, die resulteerde in scherpe pijn en een duidelijke zwelling rond mijn enkel. Na een bezoek aan het ziekenhuis  bleek al snel dat mijn enkel op twee plaatsen gebroken was – voor medisch geïnteresseerden: een bimalleolaire Weber B-fractuur. De artsen gaven aan dat een operatie noodzakelijk was om de breuken te stabiliseren. Ik besloot om de operatie in Nederland te laten uitvoeren, dus begon de reis terug naar Groningen, met mijn been in het gips om de breuk voorlopig te ondersteunen

De eerste week in Nederland: wachten op de operatie

Terug in Nederland bevestigden de artsen dat een operatie essentieel was om mijn enkel goed te laten genezen, maar de operatie kon nog niet meteen plaatsvinden. Eerst moest de zwelling voldoende afnemen. Deze dagen draaiden vooral om pijnstilling en het vermijden van verdere schade aan de enkel. Het volledig ontzien van mijn voet was het belangrijkste, maar het voelde vreemd om weinig te doen. Gelukkig hadden mijn collega’s door mijn vakantie al op mijn afwezigheid gerekend, dus de eerste week kon ik zonder problemen rust houden.

De operatie en eerste dagen van herstel

Na ongeveer een week vond de operatie plaats. De artsen wisten de breuken te fixeren met platen en schroeven om de botten te stabiliseren. In de eerste paar dagen na de operatie was ik nog grotendeels in rust, maar al snel begon ik weer te werken. Vanaf toen werkte ik ongeveer 25 uur per week, een ritme dat goed vol te houden was naast mijn herstel. Mijn werk gaf me afleiding en voldoening; alleen maar liggen en afwachten paste toch niet bij me.

Week 2 tot 5: Strikte immobilisatie en werk combineren

In de weken na de operatie draaide alles om rust en voorzichtigheid, maar ook om een werkritme dat haalbaar was. Ik werk al jaren aan de overstap naar een minder operationele rol als directeur. Met geweldige collega’s om me heen zou dat prima moeten kunnen, maar het lukte niet altijd. Er was vaak wel iets waarvan ik dacht dat het handig was om bij te springen.

Deze situatie dwong me om dit los te laten, domweg omdat er onvoldoende tijd was. Ook merkte ik dat werken vanuit bed, zonder mijn tweede scherm, echt beperkt wat ik kan doen op het gebied van programmeren en analyseren. De overgang was nu relatief klein, omdat mijn collega's tijdens mijn vakantie mijn werk al grotendeels hadden overgenomen. Hierdoor kon ik mijn aandacht meer richten op strategisch werk.

Week 6: Controlefoto en bezoek van mijn Amerikaanse zakenpartner

Na zes weken was het moment aangebroken voor de controlefoto in het ziekenhuis. Tot mijn opluchting liet de foto zien dat de breuken goed aan het genezen waren. Op basis hiervan kreeg ik toestemming om langzaam te beginnen met belasten, met de instructie om de eerste weken niet meer dan 50% van mijn gewicht op mijn voet te zetten.

Toevallig had ik in deze laatste week van onbelast bewegen mijn Amerikaanse zakenpartner en zijn vrouw op bezoek in Nederland. Dit was zowel zakelijk als privé erg waardevol en gezellig, waardoor die laatste week snel voorbij ging.

Huidige fase: Mobiliteit opbouwen en werk uitbreiden

Nu loop ik sinds enkele dagen dagelijks weer tientallen meters, weliswaar met krukken, en ik verwacht mijn werkuren de komende tijd langzaam te kunnen uitbreiden. Tegelijkertijd blijf ik mijn fysiotherapie en oefeningen prioriteren, zodat mijn herstel ook op de langere termijn succesvol blijft.

Conclusie

Ik ben er nog niet; het herstel zal nog wel even duren. Toch ben ik ontzettend dankbaar voor de steun om me heen. Een speciale dank aan het medische personeel en mijn fysiotherapeut, aan wie ik veel steun heb (gehad). Ook mijn familie verdient een enorme shout-out, net als mijn collega’s die zaken voor me opvangen. Geluk bij een ongeluk voor mij: mijn goede vriendin Esther is ook een collega. Zij verplaatste deze periode haar werkplek naar mijn woonkamer, zodat ze mij kon ondersteunen met allerlei hand- en spandiensten. Werk en privé liep wel wat door elkaar, maar super fijn dat het zo kan/kon!

Met al deze hulp om me heen kijk ik met vertrouwen naar de volgende stappen in mijn herstel.

- Tamara