Ik werk al meer dan 25 jaar met gegevens. Ik hou van structuur, meten, inzicht en verbetering.
Maar vorig jaar kreeg ik de kans om die principes toe te passen op iets dat persoonlijker was dan elk ander project waaraan ik heb gewerkt.
Hallo, ik ben Tamara, data-analist en managing director bij i-spark.
Afgelopen zomer ben ik tijdens een bergwandeling in Polen uitgegleden en heb ik mijn enkel gebroken. Toen de schok eenmaal was weggeëbd en de ergste pijn was weggeëbd, besloot ik binnen een paar minuten: Ik zou niet gewoon herstellen. Ik zou sterker terugkomen.
En zoals met de meeste dingen die ik belangrijk vind, ging ik er helemaal voor en ben ik nooit echt gestopt.
Ik begon alles bij te houden: stappen, slaap, energie, herstel. Op een gegeven moment ging ik misschien een beetje te ver met de statistieken. Om eerlijk te zijn doe ik dat nog steeds. Maar het helpt. Het geeft me structuur, focus en een manier om vooruitgang te zien, zelfs als het niet lijkt alsof er veel gebeurt.
Apple Health werd mijn datahub. Ik begon met een Apple Watch, daarna Walkfit (binnen/buiten wandelen) van Welltech, komoot (wandelen), Tunturi New Fitness Routes (fietsen) en Peakz Padel (ja, ik heb toestemming om deze nieuwe sport te proberen).
Mijn enkel herstelde, ik verloor veel gewicht, won aan kracht en zelfvertrouwen en voel me veerkrachtiger dan in jaren.
Dit is wat ik heb geleerd:
Dagelijkse input, wekelijkse inzichten. Ik heb mezelf elke dag gewogen om consistente gegevens te krijgen. De weekgemiddelden lieten de echte trend zien
💙 Cycli zijn belangrijk. Letterlijk. Mijn maandelijkse cyclus had invloed op gewicht (tot 1,5 kg), slaap, herstel en stemming. Dat begrijpen hielp me om geduldiger met mezelf te zijn.
💙 Zelfs Apple loopt tegen datatechnische problemen aan. Apple Health telde fietsen als lopen, miste trappen en gaf me een niet-verwijderbare medaille na een logfout van 11 uur. Duplicatie, ontbrekende gegevens, misclassificatie: dezelfde problemen die we oplossen in data-architectuur. Sommige kon ik oplossen. Met andere moest ik leven.
Je zou willen dat je meer gegevens had. Ik heb geen voor-foto’s gemaakt. Ik heb de lichaamssamenstelling niet gemeten. Op dat moment voelde dat onbelangrijk. Nu zou ik willen dat ik meer had om over na te denken en te vieren.
Ik was niet de analist, ik was de stakeholder. En die verschuiving veranderde alles. Ik ben gewend om met gegevens te werken in een zakelijke context, maar dit was persoonlijk.
Het gaf me een nieuw perspectief op vooruitgang, motivatie en wat gegevens kunnen betekenen als je er zelf mee bezig bent.
Dus bijna een jaar later kan ik met trots zeggen dat ik die belofte aan mezelf heb gehouden.
We zullen in de toekomst eerlijke, menselijke perspectieven van ons team blijven delen, want daar is i-spark op gebouwd.
